Geçtiğimiz haftasonu Cennetimden Bakarken (Lovely Bones) filmine gitme fırsatı bulduğum için kendimi şanslı sayıyorum. Çünkü gitmeden önce kamera arkasını izlemiş ve konusu hakkında da fikir sahibi olmuş olmama rağmen, filmin tamamen kendine has çok yumuşak bir dili olduğunu ve beni hayli şaşırtıp konular ilerlerken merak içinde bıraktığını söyleyebilirim. Bu açıdan güzel olan; izleyicinin olaylar hakkında yaptığı tahminlerin (olmasını beklediği şeylerin) doğru çıkmaması ve buna rağmen tatmin eder bir şekilde salonu terk etmesinin sağlanmasıydı. Bu bence önemli bir incelik, çünkü aslında istediğim şeyler bir şekilde oluyor fakat istediğim şekilde olmadığı için merakım sürekli canlı kalıyor. Üstelik bunların hepsi, romandan uyarlanan bir film içinde oluyor.
Bir başka dikkati çeken nokta, 1994 doğumlu Saoirse Ronan’ın doğal oyunculuğuydu. Kendisini 2008 yapımı City of Ember’da Lina Mayfleet olarak izlemiştik. Bu filmdeki başarılı performansını da görünce tebrik etmemek ve insanın o yaşlarda bir sene içinde geçirdiği değişime şaşmamak elde değil.
Bu arada ben epeyi ağladım. Ama emin olun, ağlamadan da izlenebilecek bir film:)
İyi seyirler.
3 yorum:
çok ağladım...:))))
:))) yalnız değilim yaşaşın
Gülmek istiyorum ben. ( pişmiş kelle gibi sırtarır... )
Yorum Gönder