Bir savaş alanı hatırlıyorum. Ben bir Hun savaşçısıymışım.. Kronolojik olarak Hunlar zamanındaymışız.
Dış ses yerde yatanların Kırımlı olduğunu söylüyor. Ama hunların soyuna da kırımlı soyu karışmışmış.*
Mağrur bir ifadeyle meydana bakıyorum ve buradan kazanan tarafta olduğumu görüyorum. Karşı tarafın tüm adamları ölü bir şekilde yere serilmişler.. Fakat alandaki yatan savaşçılar insan değil, Çin festivallerindeki ejderhalarmış (Dragon Dance).
Rengarenk ejderhalardan onlarcasını görüyorum..Yanımdaki silah arkadaşıma dönüyorum ve diyorum ki “şimdi Osmanlı zamanında olsak ben dönüp derdim ki –“Devletlû topraklarınuz işgal atlındadurlar şanlu padişahum!””
Kahkahalar atarak yere yığılıyoruz.
Savaş alanının ortasında Kral ve Kraliçe tahtları var. Ve orada Dedemle Anneannem oturuyorlar. Anneannem olan kraliçe benim esprimi duyuyor ve Kral olan dedeme zarifçe yönelerek “ Kızımız da pek Pür-i Direklermiş” diyor. Yani benim esprime bana eşlik ederek, Osmanlıca kullanarak, cevap veriyor. (Bu kelimelerin dünyadaki hiçbir dilde bir anlamı yok ne yazık ki)
Ben de anlamını bilmiyorum ama iyi bir şey gibi geldi.
Uyanırken 32 diş gülümsemesi vardı yüzümde.
*Kırım milattan önce 8.yüzyıldan beri çeşitli Türk boylarının hâkimiyeti altında bir bölgedir. M.S. ikinci asırda kuzeyden gelen Got saldırılarını Hunlar durdururlar; Kırım ve çevresi Atilla'nın amcası olan Aybars'ın hâkimiyetine girer. M.S. altıncı yüz yılda Orta Asya'dan başlayarak göçlerin baskısı altında güneye doğru hareket eden Bulgar Türklerinin bir kısmı Kırım'a inerler. (…)-- http://www.kultur.gov.tr/TR/Tempdosyalar/111147__giriskirimvekirimlilar.pdf
Knock, knock. Is Freud at home??
