21 Mart 2008 Cuma


“Anlamı kavranan her şey doğrudur”
O.Wilde

25 yaşında, 45 yaşındaki bir kadın kadar dırdır edebilmeme sebep olan aldatılma tecrübesine sahibim artık. Yeşil Efe’yle kutluyorum.
----

Az önce yazmayı planladığımdan çok daha farklı bir şeyler dökülüyor şuan satırlara. Her sabah olumsuzlukları düşünerek uyanmaya alışmışım, haliyle tam anlamıyla ayılmam zaman alıyor. Bu da insanın hayatının merkezine oturtma hatasında bulunduğu bir konu veya kişiyle ilgiliyse, o olayın/kişinin beraberinde getirdiği tüm negatif yük de tüm ağırlığıyla sizi tabana çekiyor.
---
Süreğen bir bunalım halinde kendisine deli gömleğini yakıştıran pesimist bir kızın, ruhunun derinliklerinde açılan yaralarıyla beslenmiş edebi nitelik taşımaktan öteye geçmeyerek gerçekliğe müdahalesi bulunmayacak bir mektup dökme durumundan, çok daha dinamizm dolu bir keyif haline geçtim. Öyle bir keyif hali ki, insanların bütün enerjileriyle etki alanıma girmesine izin verdiğim için gülümsüyorum. Acı olanları derinlerde beni rahat rahat yaralayabiliyor belki, ama tatlı olanları da tüm ışıltı ve zenginlikleriyle beni özümdeki neşeye boğuyor. Farklı farklı kimliklere boyadığı duvarlarının arkasına geçerek kendini korumaya alan insanların hayatlarındaki mutsuzluk ve boşluğu görebildikten sonra, minimum düzeyde varolması gerekse de örmekten ziyade this is spartaa diyerek tekmelemekten keyif aldığım duvarlarım olmadığı için, bugün çok neşeliyim.

Açık hava, tertemiz oksijen, koklamayı hayal edemediğim nefis ıslak toprak kokusu da beslemiyor değil insanı. Bir de Yeşil Efe.

Hiç yorum yok: