Virtus Öldü.

Yaşını doldurmamıştı daha. Kendimi özdeşleştirdiğim, dişi kaplumbağa yavrusu. Hayatıma giren en anlamlı hediyelerden biriydi. Ben de bir güzellik yapıp ona eş almıştım; Achilleus.

Ben gibiydi virtus. Achill'le ilişkilerinde hep ben gibi davranıyordu.

Ölümü sarstı, çok üzüldüm, anlatamam. Bahçede kendisine güzel bir anıt mezar yaptım. Minik beyaz taşlarla, şu dünyada son kez kaplayacağı avuç kadar yeri çevreledim. Ağladım, çok ağladım.

Hayatta bazı şeylerin çok sembolik olduğunu düşünüyorum. Örneğin sevgiliniz bir çiçek alır, siz kavga ettikçe solar ama sevginiz yaşadıkça asla ölmez. Herkes yaşamaz der, o yaşar, ayrılsanız bile. Ne zaman ki içinizde bazı şeyler biter, o da ölür.

Nesneler, canlılar, onlara yüklediğimiz anlamlar sayesinde varlar. Anlam kaybolunca, onlar da kayboluyorlar.