-Konuşsanız ne değişecek Efendim?
-Hiçbirşey, Olric.
-Susalım bir kez daha Efendimiz..
-Cam kırıkları gibidir bazen kelimeler, Olric. Ağzına dolar insanın. Sussan; acıtır. Konuşsan; kanatır.
Susalım bir kez daha Olric."
O.Atay Tutunamayanlar.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
2 yorum:
Tuttunmaya çabaladığın her düşünceye aklını değdirdiğinde anlamsızlaştığını duyumsamak.
Bir insanın kendisiyle umarsız mücadelesi.
Acı çekmeye mahkum insanların yaşam kavgası.
Sorgulamayı beceremediği anlamlara tutunmaktansa kendi içinde yarattığı kara boşluğun dibine gömülmek.
Hayatın uçsuz bucaksız ihtimaller denizinde beliren cılız anlamlar ve onlara tutunmaya çabalamanın yararsızlığının hissedilmesi.
Olması gereken ile olan arasındaki farkın yaman sillesi.
Hayatın bir kitaptan çağlaması.
Yaşamın anlamsızlığının anaforunda delirmek.
Görüp de dokunamamak, bilip de anlayamamak, hep bir şeylerin eksik kalacağını hissetmek.
Tutunamıyorum…
- Bazen yok olmak hiç olmaktan iyidir Olric..!
- Yok mu olalım efendimiz..?
- Var mıyız ki Olric…!
Yorum Gönder