4 Aralık 2008 Perşembe

Ne güzeldir sabahın en erkenin işe gitmek istemez uykulardan uyanıp somurtkan huysuzluğu kan şekerinin düşük olmasına yüklerken sevgilinin hazırladığı kahvaltıyla karşılaşmak… ne güzeldir tek kelime etmeden koltuğa oturunca sıcak kahvenin en yakın sehpaya hazır edilmesi… ve ne güzeldir hiçbir beklentiye sahip olmadan o somurtkan yüzün şeytan çişli yanağına kondurulan sevgi dolu “günaydın” öpücüğü…

Hiç yorum yok: